Going through my old illustrations, I find so many that I never published online! This is one of my favorite illustrations I made in 2014.
This is an illustration I made for the Dutch poetry magazine AWATER. They published it next to the poem ‘De werkster spreekt’ by Gerrit Komrij. The poem tells the story of a maid, who refers to Mondrian in one verse. Here’s the poem (in Dutch):
De werkster spreekt
Mijn doodsvijanden heten stof en pluis.
Ik ben de gesel van de spinnenwebben.
Zie hoe ik keer en ruim en poets en kuis –
De oude spinsels zullen mij niet hebben.
In een aan kant gemaakt en helder huis
Kan het bestaan altijd opnieuw beginnen.
Mijn broodheer noemt mij – hij is nooit abuis –
‘De Mondriaan van haard en tafellinnen.’
Ik had maar weinig schik in zijn fauteuils.
Zijn staande schemerlamp werd neonbuis.
Ik ben tenslotte bezemkunstenaar.
Ik gaf zijn bed mee aan een scharrelaar –
Zijn dikke, donzen dekens ook. Gezond
Maar prachtig zal hij dromen op de grond.
——————————————————–
uit: ’52 sonnetten bij het verglijden van de Eeuw’, 2000.
Aimee's Blog 